Kisah Wanita Yang Bicara Hanya Dengan Ayat-Ayat Al-Qur'an

Diposkan oleh Label: di
Kisah Termaktub Dalam Syarah 'Uqudul Lujain

قال عبد الله الواسطي: رأيتُ امرأةً على عرفات، وهي تقول: “مَنْ يَهْدِ اللهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ، وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ”، فعلمتُ أنها ضالة. فقلتُ: أيتها المرأة، من أين أقبلتِ ؟، قالتْ: “سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى”، فعلمتُ أنها من بيت المقدس. فقلتُ: ماالذي جاء بكِ ؟، قالتْ: وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً”. فقلتُ: ألكِ زوج ؟، قالتْ: “وَلا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ”. فقلتُ: أتركبين بعيري ؟، قالت: “وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللهُ “،

Berkata Abdullah Al-Wasithy : Aku melihat seorang wanita di arfah,ia membaca

مَنْ يَهْدِ اللهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ، وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ

(maka aku tahu bahwa ia sedang tersesat/terpisah dari anak-anaknya),maka aku berkata kepadanya : Dari mana engkau berasal ? wanita itu membaca ayat :

“سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى”

(maka aku faham ia datang dari baitil maqdis (palestin) ). Aku bertanya lagi : Untuk keperluan apa engkau datang ke tempat ini ? wanita itu menjawab dengan membaca ayat :

“وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً”.

(Aku faham ia sedang melaksanakan ibadah haji).

Aku bertanya lagi : Apakah engkau telah bersuami ?, Wanita itu menjawab :

“وَلا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ”.

Aku berkata lagi : Apakah engkau akan ikut menunggangi untaku ? wanita itu menjawab :

“وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللهُ

فلما أرادت الركوب قالت: “قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ”، فأعرضتُ عنها. فلما ركبتْ قلتُ: من اسمكِ قالت: “وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ”، فقلتُ لها: ألكِ أولاد ؟، قالت: “وَوَصَّى بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ”، فعلمتُ أن لها أولادا. فقلتُ:ما أسمائهم ؟، قالتْ: “وَكَلَّمَ اللَّهُ مُوسَى تَكْلِيماً، وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلاً، يَا دَاوُدُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ”.

Maka ketika wanita itu akan menunggangi unta,ia berkata dengan membaca ayat :

“قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ”،

maka aku memalingkan pandanganku darinya. Ketika ia telah menunggang unta,aku bertanya lagi : siapa namamu ? ia menjawab dgn membaca ayat :

وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ”

Kemudian aku bertanya : Apakah engkau mempunya anak ?

ia menjawab dgn membaca ayat :

وَوَصَّى بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ

(aku faham,ia telah mempunyai anak) kemudian aku bertanya : Siapa nama-nama mereka (anakmu) ?

ia menjawab dgn membaca ayat :

“وَكَلَّمَ اللَّهُ مُوسَى تَكْلِيماً، وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلاً، يَا دَاوُدُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ”.

(aku faham,nama anak-anaknya bernama:musa,ibrohim dan daud)

فقلتُ: في أيّ موضع أطلبهم ؟، قالتْ: “وَعَلامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ”، فعلمتُ أنهم أدلة الركب. فقلت: يا مريمُ، ألا تأكلين شيئا ؟، قالتْ: “إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْماً”. فلما وصلنا إليهم، ورأوها بكوا. قالتْ: فَابْعَثُوا أَحَدَكُمْ بِوَرِقِكُمْ هَذِهِ إِلَى الْمَدِينَة” الآية، فسألتهم عنها، فقالوا: إنها ضلت منذ ثلاثة أيام،

Aku berkata lagi : Kemana engkau mencari mereka ? wanita itu menjawab :

“وَعَلامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ”

Aku berkata lagi : Wahai Maryam...Apakah engkau tidak memakan sesuatu ?. Wanita itu menjawab :

“إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْماً”.

(aku paham,ia bernadzar melaksanakan puasa sampai ia bertemu dengan anak-anaknya).

Maka ketika kami (aku dan wanita itu) menemukan anak-anaknya,mereka melihat ibunya dan menangis . Wanita itu berkata :

“فَابْعَثُوا أَحَدَكُمْ بِوَرِقِكُمْ هَذِهِ إِلَى الْمَدِينَة” الآية،

Maka aku menanyakan kepada anak-anak wanita itu tentang perihal ibunya,dan Anak-anak itu menerangkan Bahwa ibunya tersesat selama tiga hari.

وقد نذرت أن لا تتكلم إلا بالقرآن. ثم بعد ذلك رأيتُهم يبكون، فسألتهم، فقالوا: إنها في النزع. فدخلتُ وسألتها عن حالها، فقالت: “وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقّ”. فلما ماتت رأيتها تلك الليلة في المنام، فقلتُ أين أنتِ ؟، قالت: “إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ. فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ”,

Dan ibunya bernadzar tidak akan berbicara kecuali dengan ayat-ayat al-qur'an.

Kemudian aku melihat mereka menangis,maka bertanya kepada mereka. Mereka menerangkan bahwa ibu mereka dalam keadaan sakarotul maut,Kemudian aku masuk dan menanyakan perihal wanita itu,wanita itu menjawab :

“وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقّ”.

Ketika wanita itu telah wafat,kemudian aku bermimpi pada malam itu,dan dalam mimpi itu aku bertanya padanya : Dimana sekarang engkau berada ? Wanita itu menjawab :

“إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ. فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ

(Aku faham,bahwa ia telah Allah tempatkan di syurga Na'im)

Subhanallah !semoga bermanfaat.

Via : Ust. Ical Rizaldysantrialit
Post a Comment

Back to Top